زندگی، جنگ و دیگر هیچ

زندگی،جنگ و دیگر هیچ(داستانی از جنگ ویتنام تا درگیری های داخلی مکزیک)

«زندگی،جنگ و دیگر هیچ» عنوان گزارشی است از جنگ ویتنام و درگیری های داخلی مکزیک که توسط «اوریانا فالاچی» خبرنگار بین المللی تهیه شده است.اوریانا فالاچی برای پیدا کردن پاسخ سوال خواهر کوچکش، اقدام به سفر به مناطق جنگی ویتنام می کند.سوال این بود :« زندگی یعنی چه؟».

زندگی لحظه ایست بین زمانی که متولد می شویم و زمانی که می میریم.

ولی موفق به یافتن جواب دلخواه نشدم.آیا نگرانی و تشویش خود را برای طفلی گفتن کار درستی است؟سعی داشتم این کار را بکنم و بعد فکر کردم داستان را با قصه هایی از خرگوش کوچولوها،پروانه ها و فرشته های نگهبان تمام کنیم. داستان را با گول زدن های همیشگی تمام کنیم.

پاسخ سطحی او به این سوال باعث می شود که  فالاچی معنای زندگی را در چنین  مناطقی جستجو کند.به عبارتی او در میان همه ی چیزهایی که با مفاهیم ساده و معصومانه ی داستان های کودکانه ای که برای خواهرش تعریف میکند در تضاد است، به دنبال معنای زندگی می گردد؛یعنی جستجوی مفهوم زندگی در بطن ترس،خشم و مرگ.

در این گزارش فالاچی به تصویرسازی فاجعه ی جنگ می پردازد و برای مخاطبی که شاید تا کنون شاهد هیچ جنگی نبوده باشد مواجهه ای شگفت آور با خشم و ترس و درک عمیقی از معنای زندگی در چنین فضایی به وجود می آورد.توصیف نفرت سربازان از جنگ علیرغم حضور داوطلبانه ی آنها، وحشت مستولی شده بر وجودشان و گاه حتی عدم اطلاع دقیق از اینکه به چه علت در میدان جنگ هستند مخاطب را در درک هرچه بیشتر احساسات افراد درگیر جنگ یاری می کند.  به علاوه در این کتاب، نویسنده ضمن مجسم سازی فضای جنگ برای مخاطب تدریجا این سوال را در ذهن او ایجاد می کند که به چه دلیل باید به بشر بودن خود ببالیم.

به بشر ایمان داشتن و به خاطر بشر جنگیدن؛چرا؟ و بالیدن به اینکه در میان افرا بشر به دنیا آمده ایم و نه در میان درختان و ماهی ها و کفتارها؛چرا؟

و من می گویم این تانک ها هستند که تاریخ را به وجود آورده اند.چون هرگز نشنیده ام که یک مرد خوب چهره ی دنیا را تغییر داده باشد.تو می گویی بله؟ پس ویتنام،خاورمیانه،چکسلواکی و… را برایم تشریح کن.برایم تشریح کن و به من ثابت کن تا از اینکه در میان افراد بشر متولد شده امو در میان درختان و ماهی ها و کفتارها نیستم به خود ببالم.

در این کتاب نویسنده جنگ را به مانند لکه ی ننگی بر وجود انسان در هستی می داند.اما آنچه ممکن است مخاطب را به تعجب وادارد این است که هر کدام از مردان درگیر جنگ،در نوع خود می توانند مردانی مهربان و وفادار باشند که این سرگرمی ژنرال ها مردان را بدل به سربازانی سربی کرده که مجبور به فرمانبرداری و کشتن همنوعانشان هستند.

از دیگر سوالاتی که با خواندن این کتاب ممکن است بیش از پیش در ذهن مخاطب جولان دهد این است که چه چیزی باعث می شود در گوشه ای از این جهان عده ی بسیاری جان خود را بر اثر سقوط ناپالماز دست بدهند و در گوشه ای دیگر پزشکان در تلاش باشند تا تا مرگ انسانی دیگر(چه بسا از تصمیم گیرندگان جنگ) را حتی چند دقیقه به تاخیر بیاندازند.

گزارش از خودسوزی راهبه ها برای اهدافی از نظر خود مقدس، پرتاب شدن خمپاره در بخش نوزادان یک بیمارستان توسط ویت کنگ ها،قتل عام شدن مردم عادی در بخش هایی از ویتنام،مبلغین آدامسی و …همه از ماجراهای رخ داده در ویتنام دوران جنگ می باشند و هرکدام از آنها به نوعی مخاطب را در بهت و اندوه فرو می برند.شاید بتوان گفت هدف از شرح این ماجراها وادارسازی مخاطب به تجدید نظر در مفاهیمی چون شجاعت،قهرمانی،تمدن،انسانیت و البته زندگی باشد.

چرا باید کتاب زندگی، جنگ و دیگر هیچ را بخوانیم؟

جنگ و درگیری بین کشورها همواره یکی از موضوعات میز گرد های تلوزیونی ها و یا از  مباحث مهم کتاب های درسی میباشد اگر علاقه مند هستید دیدگاه و نظر شخصی را که جان خود را به خطر انداخته است تا در بطن این حوادث باشد را بخوانید این کتاب یکی از بهترین کتاب های خواهد بود که خواهید خواند.

مشخصات کتاب

• انتشارات:امیر کبیر
• مترجم:لیلی گلستان
• تعداد صفحه:536
• جوایز:برنده ی جایزه ی بانکارلا سال 1970

خرید اینترنتی کتاب با تخفیف و ارسال رایگان

بریده های از کتاب

اگر بچه‌ای در رم یا پاریس زیر ماشینی برود و بمیرد تمام مردم برای این بدبختی گریه می‌کنند ولی اگر صد بچه همگی با هم به وسیله‌ی مین یا بمب کشته شوند، فقط کمی ترحم در دل مردم به وجود می‌آید.

میمون را می گیرند و به زنجیرش می کشند و بعد نزد مشتری می برند تا مشتری با آتش سیگارش نقاط مختلف بدن میمون را بسوزاند و یا با یک کارد بدن میمون را سوراخ سوراخ کند . مثلا چشم هایش را و میمون از درد دیوانه می شود و چون دیوانه می شود خون به سرش می آید و بعد میمون را می گیرند و تق ! جمجمه اش را می شکنند و مغزش را خام و خون آلود می خورند . خیلی خوشمزه است .

 وقتی کسی را دور انداختیم دیگر نباید سعی کنیم اشتباهاتش را تشریح کنیم و وقتی دنبال چراهای اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم …!

عظمتِ بشر،به بدبختی هایی است که می داند.یک درخت خود را بدبخت حس نمی کند.فقط بشر بدبخت است.چون بدونِ آگاهی،نمی توانیم بدبخت باشیم.

 بعضی وقت ها تو حس می کنی دو چشم دارند تو را نگاه می کنند ولی در واقع آنها تو را نمی بینند . بعضی اوقات حس می کنی کسی را پیدا کرده ای که همیشه در جست و جویش بوده ای ولی در واقع کسی را پیدا نکرده ای . این جور اتفاقات فراوان می افتند و اگر این اتفاقات نیفتند معجزه است .

 وقتی کسی را دور انداختیم دیگر نباید سعی کنیم اشتباهاتش را تشریح کنیم و وقتی دنبال چراهای اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم .

بشر نه فرشته است و نه حیوان،و بدبختی بر کسانیست که بخواهند فرشته باشند و حیوان از آب درمی آیند.و خطرناک است اگر بکوشیم به بشر نشان دهیم که اعمالی نظیر حیوانات دارد،بدونِ آنکه عظمتش را یادآور شویم.و همچنین خطرناک است اگر بخواهیم عظمتش را بدونِ آنکه پَستیِ او را نشانش دهیم،به او یادآور شویم.و همچنین خطرناک است اگر نگذاریم که متوجه این هر دو موضوع بشود.و خوب است اگر این هر دو را برایش تشریح کنیم.