دکلمه شمس لنگرودی

شعر آفتاب در آمده از شمس لنگرودی چه می گذرد در دلم که عطر آهن تفته از کلماتم ریخته است چه می گذرد در خیالم که…
ادامه مطلب ...

شعر ساعت شمس لنگرودی ساعت دوازده و بیست و پنج دقیقه ی نیمروز بیست و ششم آبان. آفریدگارا بگذار دهان تو را ببوسم…
ادامه مطلب ...

شعر آرام باش از شمس لنگرودی آرام باش عزیز من آرام باش حکایت دریاست زندگی گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح…
ادامه مطلب ...

شعر اکنون میایی از شمس لنگرودی بعد از آن آشوب و حیرانی بعد از آن شب های توفانی بعد از آن ویرانه های در سکوت زخم…
ادامه مطلب ...

شعر یلدا از شمس لنگرودی می دانم شام های زیادی در پیش است میدانم داغ های زیادی خاموش است می دانم رودها و صداها…
ادامه مطلب ...

شعر میخواهم ببوسمت از شمس لنگرودی می خواهم ببوسمت اگر این شعر های شعله ورم دهانی بگذارند می خواهم دستت را بگیرم…
ادامه مطلب ...

من این راه دراز را آمدم که تو را ببینم زمین شخم زده را دیده ام پاره خشت و ماه بریده را دیده ام شگفت کودکان و…
ادامه مطلب ...

شعر منتظرم بیایی از شمس لنگرودی و تو هم روزی پیر می شوی اما من پیر تر از این نخواهم شد در لحظه ای از عمرم متوقف…
ادامه مطلب ...

شعر آسان نیست از شمس لنگرودی آسان است برای من که خیابان‌ها را تا کنم و در چمدانی بگذارم که صدای باران را به جز…
ادامه مطلب ...

شعر روزی نو از شمس لنگرودی روزی نو آغازی نو جغرافیای خانه من کجایی تا در کنار تو پهلو گیرم موجی کف بر لبم…
ادامه مطلب ...