دکلمه شعر کاظم بهمنی
آب اگر چه بی‌صداترین ترانه بود
تشنگی بهانه بود
من به خواب‌های کوچک تو اعتماد داشتم
چشم‌های عاشق تو را به یاد داشتم
می‌وزید عطر سیب
سمت خواب‌های ساده و نجیب
من به جست‌و‌جوی تو
در هوای عطر موی تو
رفت و آمد کبود گاهواره‌ها
زیر چتر روشن ستاره‌ها
تا هنوز عاشقم
تا هنوز صبر می‌کنم
ابر می‌رسد
باد مویه می‌کند
چکه‌چکه از گلوی ناودان
یاس تازه می‌دمد
تا هنوز تشنه ام
تا هنوز تشنگی بهانه است
آب بی‌صداترین ترانه است
«شعر:عبدالجبار کاکایی»
«صدا:احمد رضا احمدی»
«تنظیم:پدرام کشتکار»