شعر آخرین جرعۀ این جام تهی را بنوش
همه می پرسند
چیست در زمزمه مبهم آب
چست در همهمه دلکش برگ
چیست در بازی آن ابر سپید
روی این آبی آرام بلند
که تو را می برد اینگونه
به ژرفای خیال
چیست در خلوت خاموش
کبوتر ها
چیست در کوشش بی حاصل موج
چیست در خنده جام
که تو چندین ساعت
مات و مبهوت به آن می نگری
من مناجات درختان را هنگام سحر
رقص عطر گل یخ را با باد
نفس پاک شقایق را در سینه کوه
صحبت چلچله ها را با صبح
نبض پاینده هستی را در گندم زار
گردش رنگ و طراوت را در گونه گل
همه را می شنوم می بینم
من به این جمله نمی اندیشم
به تو می اندیشم
ای سراپا همه خوبی
تک و تنها به تو می اندیشم
جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب
من فدای تو به جای همه گلها تو بخند
پاسخ چلچله ها را تو بگو
قصه ابر هوارا تو بخوان
در رگ ساغر هستی تو بجو ش
من همین یک نفس از جرعه جانم باقیست
آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش
دانلود دکلمه با صدای فریدون مشیری