شعر گاهی گمان نمیکنی ولی خوب میشود
گاهی گمان نمیکنی ولی خوب میشود
گاهی نمیشود که نمیشود که نمیشود
گاهی بساط عیش خودش جور میشود
گاهی دگر تهیه بدستور میشود
گه جور میشود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور میشود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود
گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو میشود
گاهی برای خنده دلم تنگ میشود
گاهی دلم تراشه ای از سنگ میشود
گویی به خواب بود جوانی مان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
مطالب مرتبط
طبق گفته خانواده مرحوم قیصر امین پور این شعر منسوب به ایشان نمیباشد لینک خبر
درضمن این شعر از اقای قیصر نیست و به احتمال زیاد خانم حنیف شاعر اصلی هستن
باسلام در توضیحات با فونت قرمز قبلا افزوده شده
سلام و عرض ادب، جالبه هرچقدر سرچ کردم دکلمه ای پیدا نکردم که بیت آخر رو درست بخونن، متاسفانه شعر فقط دکلمه کردن و خوندن نیست، باید اول درکش کرد بعد خوندش، بیت آخر صحیحش اینطوری خونده میشه:
گویی به خواب بود جوانی مان ،،،گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود
……
درصورتیکه در تمامی دکلمه ها ویرگول رو بعد از “بود” میذارن و این اشتباهه و به کلی معنای مصرع رو تغییر میده، یعنی اینطوری میخونن:
گویی به خواب بود،،جوانی مان گذشت….
بسیار عالی
به نظر من هم ویرگول باید بعد از جوانی مان باشه.
این شعر خیلی معروف شده ، ولی مسلما این صدای مرحوم امین پور نیست ( کافیه یه جستجوی ساده انجام بگیره تا فیلمهای شعرخوانی اش دیده شود که صدا و اکسنت کاملا متفاوتی داره) و شعر هم اصلا مربوط به ایشون نیست. در هیچ یک از آثار چاپ شده زمان حیاتشون و تجدید چاپ شده بعد از فوتشان، این شعر وجود ندارد.این شعر اوایل حتی به دکتر شریعتی نسبت داده میشد ولی به اسم مرحوم امین پور بیشتر مقبول عام افتاده، وگرنه ممکن بود به دکتر سمعی یا مرحوم پناهی هم نسبت داده شود. در مورد ویژگی و استحکام شعر هم باید اساتید فن نظر بدن.
خیلی ممنون از نظر شما/ در بیشتر منابع به مرحوم قیصر امین پور ارجاع شده است اگر دوستان منابع موثق تری دارند که سبب رد این فرضیه شود میتوانند برای ما ارسال کنند