حسین پناهی؛خورشید

شعر خورشید از حسین پناهی

خورشید
جاودانه می درخشد در مدار خویش
ماییم که پا جای پای خود می نهیم و
غروب می کنیم هر پسین
آن روشنای خاطر آشوب
در افق های تاریک دوردست
نگاه ساده فریب کیست
که همراه با زمین
مرا به طلوعی دوباره می کشاند
ای راز
ای رمز
ای همه روزهای عمر مرا اولین و آخرین

دانلود دکلمه با صدای حسین پناهی