در اعماق اجتماع
آنچه خواهید خواند
دربارۀ نمایشنامه در اعماق اجتماع
در اعماقِ اقیانوس های آبیِ دلربایِ جهان ماهیانی زیست می کنند. ماهیانی شاید زشت تر و شاید گمنام تر از آن هایی که هر روزه در تور ماهیگران می افتند. ماهیانی که خود را با تاریکی و خفقانِ ته اقیانوس وفق داده اند و تنها دنبال غذایی ناچیز و اندکی آرامش اند . آرامشی حاصل از گذراندن روزهایشان به مانند روزهای قبل. ماکسیم گورکی، نویسنده ی معروف روسی ، این بار قلاب ماهیگیری خود را در جایی عمیق تر و تاریک تر انداخته و ماهیانی از اقیانوس خیال خود صید کرده که با تمام زشتی هایشان آن ها را بیشتر از سایرِ ماهیان دوست خواهیم داشت .
نمایشنامه ی “در اعماق اجتماع” داستانِ زندگی آدم های معمولی یا خیلی معمولی قرن 19 روسیه است. آدم هایی که جیب هایشان از پول پر نیست و لباس هایشان برق نمیزند. آدم هایی که در خانه هایی زندگی می کنند که تنها در خیالشان وجود دارند و به دور هم در پانسیونی نشسته اند و غذایشان تنها گوشه ی کوچکی از معده شان را و مشکلات زندگیشان را پر می کند.
آدم های گورکی، آدم های کف کوچه و خیابان های سال های قدیم روسیه اند. آدم هایی که بلد نیستند پُز بدهند که در طبقه های بالای هرم مزلو زندگی می کنند. بلکه در پایین ترین طبقه و شاید پایین تر زیست می کنند و دغدغه هاشان نان است و خواب و جا. عشق و مشروبات چیزیست که سرشان را گرم می کند و زیستنِ زندگی نزارشان را به بعد از شکست ها و مستی ها می سپارد.
داستان هایشان بوی دروغ و بُلُف می دهد و هرچه در بازی هایی که می کنند بیشتر شکست می خورند بوی داستان های ساختگیشان بیشتر هوای اطرافشان را تصاحب می کند. بویی که برای آدم های اعماق اجتماع گورکی بویی دلپذیر و لذتبخش است.
ماکسیم گورکی نمایشنامه ی در اعماق اجتماع را در 34 سالگی و سال 1902 نوشت تا تنها تسلایی باشد برای کم مایگی و بی چیزی این طبقه از اجتماع که برای لقمه های نان و جان و تنفس ، حماقتشان بیش از سایر آدم ها به چشم می آید. او این نمایشنامه را نوشت تا اشتیاق شناخت ابعاد زندگی را مانند شعله ایی که دوباره جان می گیرد در جانِ مخاطب ایجاد کند.
در اعماق اجتماع نثریست که سروده شده تا نه جزئیات چهره ی تک تک آدم های اعماق اجتماع را بلکه این طبقه از اجتماع را شفاف تر نشان دهد. نثری که حتی لف تولستوی، نویسنده ی رمان های بزرگ روسیه را هم ترغیب به خواندن و سپس نقد آن کرد . این نمایشنامه همچنین بازیگران و کارگردانان تئاتر و سینما را مجبور کرد تا به دنبال فراری ها ، مضنون ها و آدم های معتاد بگردند تا اجتماع گورکی و نحوه ی سیگار بدست گرفتن ، پیچیدن و کشیدن آن ها را یاد بگیرند و تئاترهایی اجراکنند و فیلم هایی بسازند که به نام کارگردان هایی همچون آکی راکورو ساوا ماندگار بماند…
اقتباس از نمایشنامه
در کنار تئاتر ها و اجراهای متعددی که از نمایشنامه شاهکار گورکی الهام گرفته اند؛فیلم در اعماق(The Lower Depths) یکی دیگر از این شاهکار ها میباشد. این فیلم در سال 1957 در ژاپن ساخته شد و توانسته در سایت IMDB امتیاز 7.3 را از آن خود کند.
مشخصات ترجمه نمایشنامه
- انتشارات:قطره
- مترجم: عبدالحسین نوشین
- تعداد صفحه:157
بریده های از نمایشنامه
ساتین:«همه پسرک من، همه دنیا بدون استثنا به امید بهتر زندگی می کنن. به این جهت باید به هر بشر احترام گذاشت. برای این که ما نمی دونیم کیه، برای چی به دنیا اومده . چی از دستش برمیاد.
شاید برای سعادت ما، برای بهبودی ما به دنیا اومده. باید مخصوصا نسبت به بچه ها احترام زیاد
داشت…باید آزادی کامل به اون ها داد نباید جلو زندگی و نشو و نماشون را گرفت…به بچه ها احترام کنین!»
بارون: مثل این که زندگیِ تو هم چندان خوش نیست…علتش هم خواهرته. خیلی بدجنس و شیطون
صفته .
ناتاشا: مال کی خوشه که مال من نیست. همه رنج می کشن.من می بینم .
کلش:(که تا این لحظه بی حرکت و آرام دراز کشیده بود ناگهان بر میخیزد)تو می گی همه؟ دروغ می گی اگر همه
رنج می کشیدن باز یک چیزی بود…اون وقت دل آدم اون قدر نمی سوخت .
نمایشنامه «در اعماق اجتماعه نه بر اساس پرداخت جزء پردازانه گور کی بلکه با توجه به کلیاتی که از زندگی افراد پست و فرومایه اجتماع ترسیم کرده شهرت و اعتبار یافته است. آنچه این نمایش نامه را بیش از هر چیز دیگری حایز اهمیت ساخته توصیف دقيق گورکی از راز و نیازها، امید و آرزوها، شیوه زندگی و خشم و پای آدم های اعماق اجتماع است، که همچون افرادی که در سطح اجتماع زندگی می کنند. از این که رویاهایشان به واقعیت می پیوندند بانه در تردید و تزلزل اند، بسیاری از منتقدانی که درباره گورکی و آثارش اظهار نظر کرده اند در اعماق اجتماع» را تنها شعر کاملا موفقی ارزیابی کرده اند.
نوشته پشت کتاب
