رهی معیری «هوای تو»»

شعر هوای تو از رهی معیری

میروم و نمیرود از سر من هوای تو
داده فلک سزای من تا چه بود سزای تو
میروم و نمی رود نام تو از زبان من
ده که نمی پرسی از کسی نام من و نشان من

هوای تو رهی معیری

میروم و نمیرود از سر من هوای تو
داده فلک سزای من تا چه بود سزای تو
میروم و نمی رود نام تو از زبان من
ده که نمی پرسی از کسی نام من و نشان من
دیگر به لب نیا رم حدیث آشنایی
شکسته در گلویم نوای بی نوایی
فتاده هستی من به کام نا مرادی
ز چهره ام تو گویی پریده رنگ شادی
میروم و نمیرود از سر من
میروم و نمیرود از سر من هوای تو
داده فلک سزای من تا چه بود سزای تو
میروم و نمی رود نام تو از زبان من
ده که نمی پرسی از کسی نام من و نشان من
کنون که می فریبد مرا سراب هستی
دووم عنان دل را دهم به عشق و مستی
دهم به عشق و مستی
این که شد از عشق و وفا زیر و زبر هستی من
راز دل زار مرا کرده عیان مستی من

اشعار رهی معیری