حسین صفا
به هرچه می نگرم سقوط سنگ از کوه به سقف رویاهاست.
به سقف هر رویا
ردای خونین کبوتری .پیداست
نگاه کن، آنجا
طنین انسان را کشیدهند به دار کنار دار آنجا
غریو قهقهه ی ستمگری پیداست
نگاه کن، آنجا
سری ست در دیسی
سری بریده شده به دست ابلیسی
نگاه کن، آنجا
پیمبری پیداست.