داریوش اقبالی؛ بی تو دنیا بر سرم آوار شد

شعر بی تو دنیا بر سرم آوار شد از داریوش اقبالی

بی‌تو دنیا بر سرم آوار شد
بین ما هر پنجره دیوار شد
درد ما در بودن ما ریشه داشت
رفتن و مردن علاج کار شد
آشنایی‌های خوش آغاز ما
ابتدا نفرت، سپس انکار شد
آنکه اول نوشدارو می‌نمود بر لب ما
زهر نیش مار شد
عیب از ما بود
عیب از ما بود
از یاران نبود
تا که یاری یار شد، بیزار شد
«شعر:اردلان سرفراز»
«صدا:داریوش اقبالی»