شعر از کفر من تا دین تو
مطالب مرتبط
از کفر من تا دین تو
راهی به جز تردید نیست
دلخوش به فانوسم نکن
اینجا مگر خورشید نیست؟
با حس ویرانی بیا
تا بشکند دیوار من
چیزی نگفتن بهتر از
تکرار طوطی وار من
بی جستجو ایمان ما
از جنس عادت می شود
حتی عبادت بی عمل
وهم سعادت می شود
با عشق، آن سوی خطر
جایی برای ترس نیست
در انتهای موعظه
دیگر مجال درس نیست
کافر اگر عاشق شود
بی پرده مؤمن می شود
چیزی شبیه معجزه
با عشق ممکن می شود
«شعر:افشین یداللهی»
«صدا:زهرا شیبانی»