مریم حیدرزاده
شعر مثل فصل ها
دانلود دکلمه مثل فصل ها از مریم حیدرزاده
مطالب مرتبط
توی باغا گل سرخی، توی آسمون ستاره
جایی رو سراغ ندارم که نشون از تو نداره
تاریخ تولد تو توی دفتر حسابم
شب که چشمام وُ می‌بندم باز نمی‌ذاری بخوابم
عکس تو جور عجیبی توی چشمام می‌درخشه
دیوونه‌ام، خدا می‌دونه کاش خودش من رو ببخشه
توی تابستون نسیمی، آفتابی توی زمستون
تو همونی که گرونه نمیاد به دستم آسون
وقتی من تو آسمونم تو توی راه زمینی
مشکل اینه چون عزیزی هر جا باشی نازنینی
سفر دور وُ درازت بی خطر باشه الهی
بی خبر من وُ گذاشتی ولی نه تو بیگناهی
قیمت نگاه نازت خیلیه مث صداقت
مث خوب بودن تو سختی، واسه اثبات رفاقت
توی خرداد گل یاسی توی آبان گل مریم
چه شکنجه‌ی قشنگی می‌کشی من و تو کم کم
چه تفاهمی‌تو عاقل دل من مات و دیوونه
درمونم دست چشاته اینم آخرین بهونه
دلِ تو یه وقتا سنگه یه روزم مثل بلوری
شبا گاهی قرص ماهی یه روزم یه تیکه نوری
حوصله که داشته باشی دو سه جمله می‌گی گاهی
اما میلت که نباشه نمی‌دی حتی نگاهی
چون غروب خیلی قشنگه تو خود خود غروبی
چی بگم قحطی واژه است هر چی هست تو خیلی خوبی
عکس نازت رو گذاشتم گوشه‌ی سفید دفتر
تا دیگه هیچکی نبینه یکی کمتر باشه بهتر
مث آسمون عجیبی شبی آبی شبی قرمز
ولی هر رنگی که باشی من وُ دوست نداری هرگز
یه روزی می‌شی یه دریا فرداش اما مثل کوهی
هر چی که دلت می‌خواد باش هر جا باشی باشکوهی
پُره از اسم قشنتگت صفحه صفحه‌ی کتابم
به همون تعداد اسما، تو ولی دادی عذابم
لااقل خوب شد که لطفی کردی و واسم نوشتی
معنی حرف تو این بود که مطیع سرنوشتی
دلم وُ دادم به دست تو برای یادگاری
قابلی نداره بردار می‌دونم دوسم نداری
وقتی که بارون میگیره چشام از عشق تو خیسه
دل برات به قول سهراب زیر بارون می‌نویسه
تنها آرزوم همینه تا یادم نرفته راستی
کاش یه روز بهم بگی که من همونم که می‌خواستی