رها اعتمادی؛حقیقت

شعر حقیقت از رها اعتمادی

من همون تکراری هر روز که افسوس داره میبینه نگات از دیدنم خستست

من ، من فقط به روم نمیارم ولی ،ولی قلبی که عاشق تو شد

سالهاست شکسته است…

تو ،تو فقط ماندی تا تنهاییت با بیهودگی های ما عجین شه

تو ،تو داری انتقام میگیری از آدمی که می ترسی

همین شه ، همین شه

تو اون سوی اتاق من اینور اتاق ،چقد بی رحمه تنهایی کنارت

منو ،منو تو روزگارت راه نمیدی نمیزاری که رد شم از ،از حصارت

نمیزاری به دنبالت بیاد و تورو پیدا کنه یادت بیاره

مدارا می کنم ،مدارا می کنم اما ،اما میدونم که بد جایی

یه روزی کم میارم …

من همون تکراری هر روز که افسوس داره میبینه نگات از دیدنم خستست